Ben bacalardan çıkan dumanlarıda
Haykırışlar nasıldı onlarıda unuttum
Unuttum kavrulup köz olduğunuzu
O facia GRUZU muydu adını bile unuttum
Birden dumanlar yükselmişti
Galeriden ayaktan kör bacadan
Toplanan binbir yürek vardı acıdan
O bekleyiş ne zordu tarihinide unuttum
Unuttum minnacıkların sorularını
Ne zaman geleceklerdi biricik babaları
Kurumuş göz pınarlarınıza neler anlatıldıydı
Gelmiyeceklerini bir daha nasıl dedim unuttum
Tarihler ne söylerlerdi acep o zaman
Kaç bir yürektiniz facia geldiği zaman
Çok yetimler bıraktınız yitip gittiğinizde
Neydi o felaket ALLAH’ım sebebini unuttum
Unuttum bir bir çıkışınızı ocaktan
Bir kavrulmuş beden olduğunuzu sıcaktan
Kaçar kaçar topladılar kaldığınız çukurdan
Buna nasıl dayandı yürekler acısını unuttum
Dualar okundu peşi sıra ardınızdan
İsim cisim kaybolmuştu çıktığınızda ocaktan
Anladık kimliğinizi taşıdıkları tabuttan
Kaçar kaçar defin oldunuz sayısını unuttum
Yaşattığınız onca acıya rağmen
Bıraktığınız aş ocağını unuttum
Unuttum gidişin bir ders olacağına bize
Bir hiç uğrunamı gittiniz anlamını unuttum.
Kayıt Tarihi : 1.6.2006 18:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu acıları herkes paylaşmalı,
Kara ekmeğini soğuk taştan çıkaran emekçilerin ölenlerine rahmet, hayatta kalanlara sabır,metanet,kolaylıklar diliyorum.
Muharrem bey sizi de tebrik ediyorum,
Saygılarımla.
saygıyla.
TÜM YORUMLAR (38)