Kirli yürekler bozgun avında
Çocuk ellerimde kan kokusu
Dizlerimde çamur kırıntısı
Acıları biriktiriyor analar
Hiçliğin sesini duyuyorum
Kendimi ararken bir meydanda
Yaman bir anlamsızlığa vuruluyorum
Nereye sakladım benden kopanları
Unuttum buncadır toprağa koyduklarımı
Heybemde küflenmiş ekmeğin kokusu
Avuç içlerimde aşkın alaz nasırları
Acının yamaçlarında rüzgâr bile yönsüz
Arada bir özlem içiyorum yar elinden
Sonra kapanıp kendime aşka sürülüyorum
Demli bir kokuyu savuruyor ötelere yel
Gözümün önünden denizler nehirler geçiyor
Hangi dalga götürür ırağımdaki özgürlüğe!
Hangi tutkuyla yeniden sana evrilirim!
Geçecek bu zor günler diyorsun ya hani!
Şu delik yelkenlerle mi geçeceğim geçmişimi!
Düşündükçe bunları derinliğimde boğuluyorum
Selahattin YETGİN
Kayıt Tarihi : 21.3.2018 13:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!