Birikir yüreğimin kıvrımlarında
Acının hakikatle dolduğu bulutlar
Ağır ağır dökülür gurbetimde dolaşan
Gözyaşımın özlemi.
Yalnızlık denen şey bir kapı kadar yakınındadır
Tabutunun içine kefen sarılana kadar
Yalnızlık diriyken aldığın selam kadar suskundur
Öldüğün anda başından ayrılmayan insan kadar ağırdır yaşadığın yalnız anlar.
Kayıt Tarihi : 4.10.2019 20:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yalnızlık
![Yusuf Ahmet Boz](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/10/04/acinin-yalniz-kalmasi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!