Acının rengi 2/5…
Bir yıldız daha düştü gökten,
Ay karardı,
Ağladı gözler,
Yürek yakan ağıtlarla…
Acı bir değil bin oldu,
Senin, benim olunca kin doldu,
Oysa paylaşmaktı aslolan,
Küçülecekti acılar o zaman…
Çocuktan büyüttük acıları,
Zindana koysan tutamazsın kinleri,
Ağlayabilseydik beraberce kederlerde,
Mutluluk gelecekti zaten sevgilerle…
Sahiplenseydik birbirimizi,
Ayırmasaydık devleti milleti,
Benimseseydik seninkini benimkini,
Küfür yıllanmazdı yüreklerimizde…
İnsana insan gibi bakabilseydik,
Yaradan’ın gözüyle.
“Ne olursan ol yine gel” diyebilseydik
Mevlana’ nın diliyle.
Yeterdik birbirimize…./Sabri CEYHAN
Kayıt Tarihi : 8.3.2016 15:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!