Acının Rengi Şiiri - Suzi Ayyıldız

Acının rengi kör bir gece,
Cümlesi sustu, kelimesi ince.
Dokundukça kanar, büyür içimde,
Unutmak istesem, yankılanır yine.

Gözlerim sussa, yüreğim söyler,
Sessizlik bile fısıldar, delip geçer.
Bir kelime düşer, düşer de ölmez,
Acının adı var ama sesi yetmez.

Ve suskun bir çığlık gibi düşer içime,
Ne unutur ne anlatır, kalır dilimde.
Tutunduğum her şey küle dönünce,
Acının rengi ben olur, kanar en derinde.

Ellerim titrer, adını yazamam,
Dilimde kelepçe, sesimi salamam.
Ölüm gibi ağır, nefes gibi ince,
Acı dediğin, kalbime kazınan hece.

Ve bir gece, tam unutmuşken,
Yara kabuk bağlamış, solmuşken,
Bir ses fısıldadı içimde yine:
"Acının rengi değişmez, sen değişsen bile."