Acının Rengi Şiiri - Vedat Yarışan

Avuç açardık yağmura,
payımıza hüzün düşerdi
Çocukken Ayna tutardık güneşe,
güneş bile yüz çevirirdi bize.

Ve saklambaç oynardık
gözümüzü açtığımızda
ilk ay parçasına vurulurdu
Ay parçası desem
ay karanlık geceyi huzur edermisin bana?

Ben asıl mutsuzken çok mutlu olurum
Acımı ölçer şükürler yağdırırım hüznüme
Derdi veren dermanı da verecektir der
sonra ilkilerime kadar
ne, ne kadar acı varsa yaşarım

bu sebepten derim ki
bu acı bile çok tatlı geliyor
ritmi bozuk atan kalbime
sonra
sonra ağlayıp iç dökerim deftere..

Son satırlara gelince
saçma olduğunu düşünür
te tek silerim cümleleri beynimden
sar baştan sarıyorum seni yazmaya

Yazım çirkin olsada
şiirlerim arasında adın geçince
bütün şiir güzel gelir insana
ve alıp seni önce kalbimin ilk rafına asar
sonra hüzün yağdıran odama