Acının Rengi Şiiri - Ayşegül Eskikurt

Acının, diyorum..
Kaç rengi var acının, bilebilir misin.?
Aynı zamanı, ayrı ayrı yaşarken..?
Aynı gökyüzünün altında, aynı havayı, ayrı ayrı solurken..?
Hep ayrı ayrı yaşıyoruz hüzünleri ve sevinçleri..
Kavuşmanın zamanını bilmeden..
Ne yaptığını, neler hissettiğini bilemeden..
Gözündeki bir damla yaşı göremeden, silemeden..
Ama gökyüzü aynı..
Aynı yıldızlar..
Aynı güneş ve aynı ay..
Aynı yıldıza bakarken,
Buluşur belki birgün gözlerimiz..
Hayallerin sınırı yok öyle değil mi..?
Peki ama;
Ya göğsünün üstüne yumru gibi oturan acının rengi..?
Ağladığında, hıçkırdığında ne renk..?
Hüznünü saklamaya çalışırken,
Dudağının kenarında beliren,
Yapmacık tebessüm ne renk..?
Kavuşunca ne renk..?
Ayrılınca ne renk..?
Arkanda boynu bükük, kalbi kırık bırakınca ne renk..?
Söylenecek o kadar söz varken,
Söyleyemeyip, yutkundukların ne renk..?
Peki ya mevsimi var mı acının....?