Acının Rengi Şiiri - Ali Sülük

Ne hülyalara gebeydi kocaman yüreğin
Cane'nin sevgisi kamaşıyordu gözlerinde
Bir umut olmuştu sevgi bedeninde
Umutsuz gecelerde bile;
Sabaha bir tutam gülümsemeyle uyanır
Öyle başlardın yeni güne
Umut dolu günler, umut dolu yarınlar
Tutunmuşken sıkıca hayata
Beklenmedik haberin duyuldu gökkubbede
Ellerine değilde umutlarına atılmıştı kelepçe
Bir veda edemeden sevdiklerine
Bakışların kaldı parmaklıklar ardına
Oysa veda havası olmalı yüreğinde
Doğan güneşe;
Geceyle şavkıyan yıldızlara aya
Oysa veda havası olmalı yüreğinde
Sevgiliye, anaya, babaya,dosta
Geride bıraktığın hayata
Gidişin;
Sevgilinin gözlerinde yaş
Ana yüreğine elem
Babaya çaresizlik
Dosta keder
Vakitsiz gidişin olmadı be dostum..