Sen anlamazsın, boş ver…
Vapurların gidişini düşünüyorum,
Yüksek binaların yükselişini...
Anlatacak bir şey yok hâsıl,
Senlik bi’ durum yok işte,
İşine bak sen…
“Acının notaları yok ki yâr,
Hangi sesle kodlanır bu yangınım,
Nasıl anlatılır bu, nasıl,
Sen en iyisi sadece izle,
“görüşürüz” deyip gitmeyeceksen…”
Ben dostum diyorsun hani bazen,
Neyse ya, boş ver…
Şehrin gürültüsünü dinliyorum,
Korkuluklara yasladım cesedimi,
İçinde ruhumu unutmuşum,
Boş ver, çok lazım değil de zaten…
Kayıt Tarihi : 26.5.2017 08:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bir vapura binerseniz bu sıralar, siz de yaslayın güvertedeki korkuluklara bedenlerinizi ve sahildeki binalarla yalnızlığınızı paylaşırken çoğu şeyi boş vermeye çalışın...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!