Acının Kıblesi Şiiri - Özdemir Aydın 2

Ölüm döverken kıyılarımı,
Esrik dalgalara tutulmuş, kayıp giden gemiler var içimde...
Tuzu eksik kangırenli yaralar demir atmış yüreğimde...

Hangi şiire dokunsam birikmiş acıların kapısı,
ve hangi buluta uzansam yağmur tanesi...
Pervazı kırık düşler ağlarken beynimde,
Bağlamı yitik bir gök yaratılır eynimde,
ölüm gibi acı...
.....ve kılaktan kılığa girmiş, renk renk ayrılık türküsü,
Ömrümün yazısı...

"Hadi git bul" derken yağmur kuşları,
İnsan yine de bilmek istiyor aşkın hangi tefeci kıtada saklandığını,
Ve okyanusların böyle bir katile yaltaklık yaptığını...
Üzgünüm gönlüm,
Ölüm döverken kıyılarımı, bu satırları burada bitirmeliyim...
Acının kıblesidir kalemim...