Acının Kerameti Ne Ki?

Acının kerameti ne ki?
Bizi böyle içten içe çökerten
Çökerttikçe de bizi birine bağlayan

Bana suratsızlığımı bağışlayan sen
Beni aşkın en onulmazına sürüklerken koşar adım
Adım adının yanında ezikliğiyle
Boynu bükük kalıyordum
İtialik düşüyordu harfler
Alfabemde bir düzine düzensizlik
Cümlelere yansıyordu yokluğun
Yüklemi başa,öznesi sona koyulan her cümlede
Doğru anlatıldı gidişin
Cümleler hep devrik
Cümleler hep boynu bükük
Yüzümden ciğerime akıyordu yaşlar
İçim sızlıyordu
Acın olgunlaştırıyordu beni
En az yazdığım şiirler kadar
Derin iz kalıyordu yokluğuna kurduğum cümlelerde
Ve şimdi senli şarkılar hep detone