Acının Gölgesinde Sevdadan Kaçış

O kadar saf bir halin var ki, korkuyorum
Sözlerimin gül yaprakları dokunmasın ruhuna
Etkilenmesin kalbin kalbimden
Sevme, sevme beni kaç git
Kurtar beni seven bir kalbi yerle yeksan etmekten…

Gecenin rüzgarları gibi esiyorum içimde
Anlatamayacağım acılarım var
Kalbimin kamburu büyük
Gönül yaralarım kabuk bağlamıyor
İnceden kanıyor
Omuzlarımda yüküm ağır
Sana acıdan başka bir şey veremem
Zindan karanlığındaki yarınlarıma seni ortak edemem
Sana pembe yalanlar söyleyip günahına giremem
Kaç git, kurtar kendini hem de beni bu ateşten…

Yalnızlığın kollarında boğulurken
Duygu yelpazesinde o kadar hızlı geçişlerin var ki
Kabuk bağlamış yaralarını kanatmış olmaktan korkuyorum
Mazinin acıları öylesine sinmiş ki ruhuna
İzlerini akan gözyaşlarında görüyorum
Yapamam, kıyamam sana
Bir de ben vuramam
Sana mutsuzluktan başka vaad edecek hiç bir şeyim yok benim
Yalvarıyorum, ne olur kaç git
Kurtar kendini hem de beni bu ateşten…

©
9 Mart 2025
10:28