çekelim sözümüzden kalkanlarımızı
bak düşürdüm kılıçlarımı gözlerimden
elimde rağmen gülden bir demet
el değil can olmaktır derdim
yaşamın satıraralarına saklanmaz yalnızlık
sabrımın suskunluğudur boşluklarda yankılanan
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
belli ki acının doruğuna yazıyorum hasretini
çengellerine takmasan yüreğimi
yenebilirdim gurbetini
söyle sevgili
saatin hasrette durduğu zamanlarda
soyulurken kabuğun sızısını kim duyabilir ki …
bir yürek bir yüreği bu kadar sevdi diye bu kadar hasretliğe mahkum edilir?*çözmek zor olmadı cevabı içinde saklı...
kutlarım canım sevgilerimle...
Çok güzel tebrik ederim.
Şiiride atmosfer yaratmak kolay bir uğraş değildir.
Salt finale iliştirilen o başat soru bile başlı başına bunu kanıtlamaya yetiyor.
Harikaydı.
Kutluyorum Değerli DEMİRCİ'yi.
Mutlu Bayramlar.
Erdemle.Selamlarımla.
eline yüreğine sağlık
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta