çekelim sözümüzden kalkanlarımızı
bak düşürdüm kılıçlarımı gözlerimden
elimde rağmen gülden bir demet
el değil can olmaktır derdim
yaşamın satıraralarına saklanmaz yalnızlık
sabrımın suskunluğudur boşluklarda yankılanan
ne isyan ne gözyaşı ne sitemim var
buruk bakışlar topluyor bu bayram da konuklar
belli ki acının doruğuna yazıyorum hasretini
çengellerine takmasan yüreğimi
yenebilirdim gurbetini
söyle sevgili
saatin hasrette durduğu zamanlarda
soyulurken kabuğun sızısını kim duyabilir ki …
07. 11. 2011
Kayıt Tarihi : 7.11.2011 20:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
çengellerine takmasan yüreğimi
yenebilirdim gurbetini
söyle sevgili
saatin hasrette durduğu zamanlarda
soyulurken kabuğun sızısını kim duyabilir ki …
bir yürek bir yüreği bu kadar sevdi diye bu kadar hasretliğe mahkum edilir?*çözmek zor olmadı cevabı içinde saklı...
kutlarım canım sevgilerimle...
Şiiride atmosfer yaratmak kolay bir uğraş değildir.
Salt finale iliştirilen o başat soru bile başlı başına bunu kanıtlamaya yetiyor.
Harikaydı.
Kutluyorum Değerli DEMİRCİ'yi.
Mutlu Bayramlar.
Erdemle.Selamlarımla.
TÜM YORUMLAR (4)