Artık sustuğum şeylerden teşhis ediyorlar beni
kendimi bırakışımdan, dağılışımdan tanıyorlar yüzümü
boşvermişliğimden kalp çarpıntılarımı
söylemediklerimden ifşa ediyorlar kimliğimi
çok acıyorlar sana uykusuz kalışıma
masallardaki gibi zamansızlığıma, mekânsızlığıma...
ilaçlar ekliyorlar anksiyete kahkahalarımla içimde
büyüyen boşluğa
yarın diye bir şey yok artık reçetemde, hiç olmadı, olmayacak, keşke dün diye de bir şey olmasa, kırık bir tabloda kalsa bütün gözyaşımız, yaraların dikişleri sadece eski deflerlere atılsa
unutamadıklarımla tedaviye cevap vermemi bekliyorlar
benden
unuttuklarımla açık bırakıyorlar mezarımı
hep sana sormamı istiyorlar beni neden sevmediğini
suçlu sen değilsin ki
ben olsam ben de giderdim benden
ben olsam ben de ihanet ederdim kendime
İsa'nın havarisi gibi...
ben olsam ben de sevmezdim beni
hem de öyle sevmezdim ki...
22/01/2022 - Sultandağı
Kayıt Tarihi : 11.3.2022 13:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!