Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Sim Z.H.Aziz hep yaptığız bu deyilmidir!
içimizdeki acıları sancıları gizlemek
dudağımızın kenarında küçücük bire tebessüm
mutluluk işareti deyildirki bu acının içimizdeki sancını işaretidir anlayan anlar anlamayan mutlu sanar çok güzel ve anlamlı bir şiir okudum teşekkürler
merhaba...demekki acısını saklayamayan,o acılar içinde neseli gözükebilen insanlara açık sofralar...ama bu biraz acısını saklayıp karsındaki insanı mutlu etmeye çalısmak olmuyormu...
eğer / sancılı yüreğini acısında bırakıp
oynayabiliyorsan en büyük neşeyi
hep benim soframda doy emi
hani oynayabiliyorsan...güzeldi...düsündürüyor ve yorum yaptırabiliyor...ne güzel yazmıssınız...teşekkürler...iyi aksamlar dliyorum size efendim.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta