Acınası Yalnızlık Şiiri - Ezgi Şimşek

Acınası bir kalabalık içinde,
Acınası bir yalnızlık...

Bu sefer,
Fazla kan kaybetti aşk! ..

Her an,
Gözyaşlarımla ıslanan gözlerini,
Ebediyen kapatacak gibi!

Arkasından ağlar mıyım,
Yoksa zil takıp
Oynar mıyım bilemiyorum...

Eğer çok fazla düşünmeyen
Bir toplumda çok fazla
Düşünüyorsanız,
Aynı anda birkaç şeyi mesela ve
Kimsenin haberi yoksa düşüncelerinizden,
Haberi olanlar da
Yokmuş gibi davranıyorsa,
Yalnızlıktan ve
Çaresiz bir melankoliden
Kaçışınız olmuyor.

Depresif ruh hali,
Avını takip eden bir avcı gibi,
Siz kaçtıkça geliyor
Peşinizden.

Kıskıvrak yakalanıp
Teslimiyete geçiyorsunuz
Sonra...

Ben,
Tüm karşı teslimiyetlerime
Karşı,
Teslim oluyorum
Artık! ..

Tüm depresifliğim ile
Buradayım işte!

Her zamanki
Acınası tablo;
'Kalabalığın içindeki
Yapayalnız çocuk! ..'