Acınası Kasvet Şiiri - Muzaffer Taşdemir

Hissedilmemiş bir nabzın,
Durması gibi,
Acınası hayatlar,
Kendisi, sadece kendi.

Yağmayan yağmur gibi,
Kurumuş çorak toprak,
Kara kalplere dökerken gözyaşlarını;
Duyulmayan şiirlerin,
Kalplerin bıkkın gayret esareti,
Gücün sevdalısı,
Servetlerin kölesi,
Yoklukların, ayrılışların cahili.

Sevgilerin yokluğunda,
Ölgün, bitkin, ruhsuz cesetlerin,
Yaşamanın can çekiştiği,
Boş hesapları, yeni ve eski.

Şair yaşarken bütün dehri,
Varlıkları yokluları,
Saadetler yaşar,
Bellidir huzuru esintilerde,
Yakup’un ruhuna sinmiş koku,
Bir ekmek bir soğan bir su,
Ve dünya dolusu insan,
Mutludur elbette şair,
Alıp verdiğimiz nefes gibi.