Acınacak İnsân Benmişim

Deryâ gibi ilmi hatîm etmişim
Çıraklıktan ustalığa yetmişim
Acınacak insân aramak işim,
Meğer acınacak insân benmişim.

Mevcûd mahlûkâta yoktur kem'liğim,
Cennetlik olabilmektir şenliğim
Tutundukça bana,benim benliğim,
Ben benimle savaşmışım yenmişim.

Bu âlemin sonu elbette vardır
Hâk aşıklarına bu dünya dardır
Mecnûnun kalbine düşen Leylâdır
Yârabbî eline düşen benmişim.

Farkı yok insanın dalda yapraktan
İrâde sendedir eğri doğru sapaktan
Rûhumuz bâkî'den beden topraktan
İçi boş dışı hoş çürük tenmişim