"ACIMIYORSAN ÇEK KURŞUNU ÖLDÜR BENİ"
Acımıyorsan çek kurşunu öldür beni
Dünyamı paramparça et,geriye ne kaldıysa kır,dök,sil
Yaralı kalbimi toprağa göm,ama öyle bir göm ki,
Ruhum sürünsün karanlıklarda
Sensizliğin bıçak gibi saplandı ciğerime
Bir hançer ki her nefeste daha derin,daha kanlı
Senin yüzünden yandım,senin yüzünden soluyorum
Ve acımazsan eğer,ölürüm belki,ama susmam
Çek kurşunu parçala beni
Ama unutma ki,ben her parçada yeniden doğarım
Her yara bir şiir olur,her acı bir haykırış
Ben ölsem de,bu sevda kalır küllerimden doğarım
Sana güvenip teslim oldum
Aldığım sadece umutlarım oldu,yıkım ve ihanet
Bir hançerin saplandığı yerde kanım kurur belki
Ruhumda fırtınalar eser,asla teslim olmam
Öldür beni,yeter ki acı çekmeyeyim
Çünkü yaşamakta bir işkence sen olmayınca
İçimde bir cehennem yanıyor,dumanı her an boğuyor beni
Ve ben susmuyorum,susmayacağım isyanım dilimde
Acımazsan çek kurşunu, öldür beni
Ama bil ki,bu ölüm senden bir imtikamdır
Gözlerimle değil kalbimle vuruluyorum
Bu yara geçmez,kapanmaz, sonsuza dek sürer
Beni öldürmek istersen, önce yüreğimi parçala,
Sonra bedenimle gömersin,ama unutma
Ben ölmedim,ben yaşadım,seni sevdim
Ve şimdi kurşunun yetmez bana,
Geriye ne kaldı kırık düşlerden başka?
Kalbim paramparça,yüreğim kanlar içinde
Bir mermi olsa da,vur geç beni sessizce
Çünkü bu aşk,beni öldürdü çoktan
12.06.2025
Zeynep KoçarKayıt Tarihi : 21.6.2025 23:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!