Acımın seslene bilir bir yanı yok

dünyadan el etek çektiren bir yanın var;
ki artık her şey sensiz,
her şey tatsız..
gözün aydın ola..
bunlar yaşatmaya çalıştığım bir aşkın son demleri..
ölüme üzülmem bilirsin..
ama..
seni sevmemeye çalışmak,,
işte yaşadığım her nefes sayısınca kahredecek..
kahrettirecek sin.
gönlümün tüm ışıklarını kırdım parçaladım..
kimsenin aydınlığına izin yok,..
kırıldım sana,
kırdılar beni..
sensizliğin koyduğu yetmiyormuş gibi.
birde beni anlamayanlar var etrafım da.
çekilmiyor,
çekesi gelmiyor sabrımın..
çekilesi geliyor canımın..
demiştim sana,gideceksen eğer..
bir gün, o kahrolası bir gün..
gerin de koymamalıydın canımı öyle ulu orta..
canım şimdi kurtlar sofrasın da..
inanırmısın bilmem şimdi içim param parça..
acımın seslene bilir bir yanı yok..
göz yaşlarımı bile akıtmaz vaziyette..
sana olan sevdamı kurşuna dizecekler yarın gece..
ömür boyu gönül kırgınlığım var.
kısa ömrümü uzun çilelerle süngüleyen yar..
yakma dedikçe sözlerimi susturan ah valim sin artık.
adına yazılmış şiirlerimi terk etmek ne kötü..
sesime vuramamak..
bir kere dahi söyleyememek sevdiği..
gözlerimin feri olan güzelliğinin haram kılınışı..
bir başka tene zorlanışım..
gönlümün surunu üflediler..
kıyameti koptu aşkımın..
derin bir sensizlik bekleyişine soktular..
toprak toprak üstüne kapattılar yüreğimi..
arada bir an da adam saymadığın aşkımı..
belki diyorum rahatlar ruhum toprak altın da..
sensizliğin uzağın da..