acımı dindirmesen de
yokluğunla yaşıyorum
yüreğe sindirmesen de
çokluğunla taşıyorum
suyu çıkmış sıpa gibi
dolusundan tıpa gibi
meşe dalın sopa gibi
okluğuna şaşıyorum
ne yapacağımı bilsem
kelebekle uçsam ilsem
sivrilen dilimdi dilsem
tokluğuna kaşıyorum
yeşilce duru fesleğen
yanında su dolu leğen
gel çekip gideni beğen
fokluğuna aşıyorum
ozan efem gülüşünde
çoraptan sökülüşünde
türaptan dökülüşünde
şokluğuna deşiyorum
080712denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 3.9.2012 09:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ozan Efe](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/09/03/acimi-dindirmesen-de.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!