Acımasızdır Gece

Acımasızdır gece
Getirir aklıma hep seni
Bu dipsiz kuyuya düşürür beni
Düşündürür de durur
Susturur da hep, hiç konuşturmaz
Çığlıklarım ne kadar yükselirse o kadar sessizleşir
Acımasızdır gece
Baş başa kalırım kendimle
Yalnız kalırım bir başıma
Sanki her gün yalnız değilmişim gibi
Neden sensiz olduğumu düşünürüm
Veremem ki bir cevap kendime
Vermek de istemem doğrusu
Eğer cevaplarsam bu soruyu
Kalmaz artık sana karşı bir umut içimde
Acımasızdır gece
Ya da sen misin acımasız olan
Aşkın ta yüreğimde yankılanıyor
Sancılar sarmış bütün bedeni
Kafamda dolanan bir soru var
Neden artık sevmiyorsun beni?
Acımasızdır gece
Özletir seni bana
Başımı yastığa koyduğum zaman
Yokluğun hissettirir kendini
En kötüsü de alıştırır bana bunu
Sensizliğe alıştırır, sessizliğe..
Acımasızdır gece
O kadar acımasızdır ki
Unutturmaya başlar artık seni bana
Hülyalarıma konuk olan
O muhteşem çehre
Siliniyor hafızamdan yavaş yavaş
Unutturuyor gece seni,
Umut var mı acep
Bu acımasız geceye gün doğacak mı
Ey dildarım
Işığından gecem aydınlansın
Dön artık karanlıklardan
Sar bütün vücudumu her zerrenle
Zor belki isteklerim
Belki de imkansız
Gece merhametlidir bu konuda
Hayalde sınır tanımaz
Ben isterim, belki olurr belki olmaz
Uyuyalım artık mahbûbem
Uyuyalım ve uyanalım
Ya da hülyalarda buluşalım
Hiç uyanmayalım
Senleyken her an düğün
Sensizken her an zulüm.