Acımasız Sevgilim Şiiri - Hasan Hüsnü Almas

seni anlatmaya çalışsam
nereden başlarım biliyor musun
saçlarından
saçlarından yavrum
minik kuşum mu desem
nar tanem nur tanem mi?
hepsi aynı ya her neyse
saçında kalmıştık
tel tel ipek gibi
dokunmaya gör
şeytan lanetiyle ellerini
nasırlı ve kirli
ellere sarmaya gör
gör ki saçların alev alev
gör ki akıl baştan gider can alır
sevda derler adına
kara sevda çam ormanında yangınlar
ve beyaz tenin
köydeydik
yazı toz toprak
kışı kar çamur
ve hayvanlarıyla
memelisi, uçanı, kaçanıyla
ve anneler yavruya süt verirdi
en beyazından
süt gibi kar gibi
beyaz teninleydin
ve kefen de beyazdı
kara toprağa değmeden
ve ölüm olduğu belliydi
beyaz ölümlerde
ölümler beyazdaydı
dönme yüzünü
kızma yavrum
yay gibi kaşların
kirpiklerin ok
elma yanaklar
bal dudaklar
ve güzelliğin yavrum
güzelliğinle yaşamak Hiroşima’da
iki sevgili gibi
pirinçteki, tarladaki
belki de süslenirken
aynadaki ölümler gibi
ve eksi sonsuzdan
artı sonsuzuncu,
dünya savaşlarında
o güzelliği paylaşmak gibi
veya Mussolini ya da
Hitler’in sabun fırınlarında
bir Yahudi gibi
Yahudilerin Filistin kıyımı,
Bosna’da etnik ölümler,
Halepçe’de Kürdün soykırımı gibi
güzelliğin yavrum
güzelliğinle yeni dünya düzeni gibi
“Büyük Ortadoğu Projesi” gibi
ve adını koyamadığım
bu bela gibi
sevgili hayatı yaşamak
sevgilim çoktan öldü
“Ortadoğu’nun orta yerinde”
karanlığın ötesindeyim
bilimin uç noktasında
“klasik sömürge – yeni sömürge”
bir bilmece sevgilim
ve sevgilim çoktan öldü
Ortadoğu’nun orta yerinde
kapıyorum gözlerimi
ve sensiz bir dünyanın
en güzel yerinde
yaşadığımı görüyorum
sen sevgilim
“acımasız kapitalizm”