ey mutluluk sen o kadar acımasızsın ki
sonsuz vaatlerle başlattığın her şeyi yarım bırakırsın
bazen bir insanın gözlerinde belirirsin
bazen birkaç sözcük sonrası büyülersin
bazen güneşli bir günde insanların karşısına çıkarsın
ey mutluluk sen o kadar acımasızsın ki
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta