Söyle bana, açık sözlü olmaktan kaçmaya çalışma.
Kaç kere gördün, seni gerçekten seven birini?
Neydi bunun sebebi, para mı, çıkar mı, karşılık mı?
Seviyor musun kendini, insanlara beğendirirken bendini?
Kendin olmaktan uzaklaşıyorsun, peki ya ne için?
Onun, benim, şunun için mi?
Yolda ilk kez gördüğün bir psikopat için mi?
Yoksa, umursanmamaktan korktuğundan mı?
Anlamıyorum seni insanoğlu, acep nedendir bu merasimin?
Göçüp giderken, tek tek sevdiğin mahremiyetlerin.
Yaslanıp izlemeye devam et arkana, belki çıkar yol görünür arada.
Aralarda bir yerde kalmış sahipsiz kalbin, sakın ha takmayı unutma.
Kayıt Tarihi : 20.12.2021 01:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsanlığın kendilerinden uzaklaşarak başkalarına kendilerini sevdirmeye verdiği özen, insanın anlamsız boğuluşu ve duygusuzluğu üzerine.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!