Bak diyemedim, 19 yaz geçirdim,
Hiçbirisi yakmadı beni, gittiğin Haziran gibi haylice.
Oturdum masaya, önümde güldüğün fotoğraf;
Elimde içki, hayalimde biz, ağladım saatlerce.
Nasuh tövbesi ettim bize,
Ne ismin dilimde, ne dualarımda sen.
Kayıt Tarihi : 3.9.2024 12:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Darmadağın bir evde kendini düzene sokamazmış insan. Aile karmaşık, hayat karmaşık, garibin aşkı mı düzenli olurmuş? Önce olur sanırsın, sonra olacak gibi olur, ardı hüsrandır. Yaşadık, genç yaşımızda yaşlandık. Unutmayın, insan asla unutamaz, bir hastalığa yakalanmadıkça. Tatlı bir tecrübe olmuş olsun bu da fani hayatımızda.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!