Acımasız Dünya Şiiri - Nurullah Muslu

Bir Melek tanımıştım, doyasıya severdi.
Çok kıskanırdı beni, ara sıra döverdi.
Yapma derdim anlamaz, bağırır avaz, avaz,
Çölde kalan Mecnuna, Leylayı, Mevla verdi...
Lakin Leyla; psikopatın biriydi!!!

Gurur abidesi san ki, Nuh der Peygamber demez,
Kendi doğrusundan gayri, hiçbir doğru dinlemez,
Var mı yok mu demeden, varı da yoğu da bilmez,
Kibrin pençesinde, debelenir dururdu!!!
Eğer üstüne gidersen, can evinden vururdu!!!

Oysa özüne dönse, Meleklerden üstün olur.
Firdevs Cennetini, isterse dünyada bulur.
Bulanık aksa da suyu, öz pınarından durulur,
Aşkullah’ın hamurunda, tekrar tekrar yoğrulur…
Kavuşur Nurullah’a, sevda bağında, aşkını bulur…