Yanık sırtında dolaşıyorum geceyle gündüzü
Ayaklarımda yalım nasırlar, ellerimde kir
Birbirinden ayrılmış bağlarda eksik düşüm
Gökyüzü/m kıyam/ediyor ihanetin raksına
İncinmiş tenlerin kuytularında üşüyor şiir
Kartopu atıyor çocuklar beton kentlerde
Değişimin miadını imzalıyor ah yobazlar!
Kırılmış bir rüzgârgülüyüm ben göklerde
Tanıdık yüz/ler arıyorum dertleşecek
İnsan yüreğimde son/baharın sevinçleri
Bir şarkı koyuyorum eskimiş gramofona
Acımasız bir kırbaç oluyor hayat sırtımda
Kuytularda narin bir menekşe şimdi aşk
Müsterih acılar biriktiriyorum avucumda
Sessizlik kol geziyor nicedir sokaklarda
Gök gürleyecek, değişecek tarih nasılsa
Uzan ellerime son kez, bir mevsim yeter
Karanlığımın ışığını aç, hüzünlerimi bitir
Acının ve aşkın çullarını yakalım birlikte
Gidelim çok uzaklardaki mutluluk ülkesine
Kayıt Tarihi : 26.2.2015 11:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)