Acımam Şiiri - Burak Akca

Acımam, acımayana,
Kıyarım, kıyana.
Ama yüreğim dayanmıyor,
Görünce bebekleri tabutta.

Rabbim bir el ver bana,
Yumruğumu tanrı dağları kadar sert,
Uhud kadar vefalı kıl,
Rabbim vefa ver bana.

Camilerde büyük sözlerle dualar edildi,
Yalvarışlarımızla inlettik kubbeleri,
Sultan fatihin hakkı,
Nerede adalet kılıcının hakkı?

Olsaydı sadece yakarışla,
Ebabillerde yakarsaydı o zaman.
Ne gerek vardı ağızlarında ki taşlara?
Mücadelemiz bağlandı korkutucu bağırışlarımıza.

Bir kaç kadersize kaderleri bağlanmış,
Ey iman edenler, inancımız ne zayıfmış,
Binlerce masum ayakta şahadette,
Bizler dua,da camilerde.

İbadet, dille, gözle, kalple olur,
Kalmamışsa onurlu bir hayatımız,
Ve namus, ahmakça bedene saplanışsa,
Vatana feda olsun uykumuz.

Bu mücadelenin en büyük kaybedeni biziz.
Bize verilen kudretin hesabını vereceğiz,
Korumak zorundayız, bu bizim bedelimiz,
Şu dünyanın, bizler aziz milletiyiz.