Acımak Gerek Bazen Şiiri - Sılanur Tayfur

Hayat bazen kötüdür,gözümüzde bazen hiç bitmesin dediğimiz dakika lafları savrulur ard arda.Öyle acımasısız ki hiç bir şey beğenmiyoruz,kimimiz anne ben bunu giymem kimimiz ise alın şu yemeği önümden,biz bunları yaparken perde ardada savaşta kurtarılmayı bekleyen anasını babasını kaybetmiş gözleri yaşla, üstü param parda aklında kulaklarında çınlayan bomba sesleri,hayalleri kurduğu oynadığı salıncak,bebekleri,ellerinde anasının babasının kanı,sıkışmış bir apartman boşluğunda bekleyen çocuklar,bir umut bekliyorlar. Biz oyuncakları beyenmezken, ordan oraya savururken. bilgisayar isterken, onlar yolllarını gözledikleri ama bir yakınım yokmu diye sesizce sarılmış çuvallara poşetlere önlerindeki sokak kumlarını bir elden bir ele aktarırken kendilerine sordukları biz neden böyle olduk neden oyuncağım yok dedikleri o anlar insanlığın bu hale geldiğini öyle bir hatırlatıyorki...Daha lafa başladığımdan beri iki önek verdim açıklarken o çıkan gerçekten olduysa eğer o çocukların göz yaşının yaşını tatdıysanız ne mutlu bana.