Acımak Şiiri - Benönder Kaya

yorgun düşmüş
soğuk sularında
akarken delicesine
soluk soluğa
yaşamın renkleriyle
beş harfli nehirden
hayatın yükünü taşıyarak
usanmış yorgun bedenim
tam da kurtulmuşken
geminden
ve fırtınalı ruhum
bir tek sana
bir tek seni düşünerek
dönerek bakıyor geriye

acıyor
varlığın ve yokluğun arasında kalan
zamanı duyarak içimde
öncesiyle ve sonrasıyla
kuramıyorum
sen ve beni
tekrar bir yerde
olamıyoruz
düşler kuruyor
tüketiyorum maziyi
şimdiyi de içine alarak
kayboluyor hayalin
donuk bir resim kalıyor geriye
bu yüzden acıyor ellerim

ve
bekli de bu yüzden
sınırlardan nefret edişim
gördüklerim ve görmediklerim
yaşam ve ölüm
arada kalan
bir sınır
yine sınır

sen ve ben gibi
düşle gerçek
ama düş değildin sen
bu yüzden kurtulamıyorum
kurtaramıyorum ruhumu
hasretinin elinden
ne kadar da acısa
acı gene aynı kalıyor içimde
ne acı