Acımadınız… Şiiri - Mustafa Cilasun

Bilemezdim,
Kalbimde çoraklaşan,
Hislerimin,
Ne vakit neşet edeceğini,
Kimin için,
Yürekleneceğini,
Filizleneceğini,
Suya hasretini,
Güneşin doğuşunu,
Toprağın nakışını,
Başağın kalkışını,
Derinliğin gizemini,
Bilemezdi hislerim...
Mağdur kalırdım.
Gözlerim,
Görmeden bakarken,
Aşkın,
Sevdalılarını anıyordu...
Ancak o zaman,
Kalbim rahatlıyor, su alıyordu,
Birden, bilinmeden,
Satırlarında gizlenmen,
Tahayyülü seçmen,
Tefekkürü bilmen,
Tecessüsü silmen,
Seni bir selvi yapıyordu…
Yakışıyordu.
Gözler sana mahkûmdu...
Beklemiyordun,
Nazardan sakındın, sıkıldın,
Güle, tiken, güzele, sen
Denmesini bekleyemezdin....
Size her söylenen beyan,
Taltif olamazdı…
Ama siz,
Beklemediğiniz bir anda,
Bilmediğiniz insanlarla,
Yüceltilmeniz,
Manidardı, garip geldi...
Sizi, bir vehmim kuşattı...
Dağarcığınız zorlandı.
Bir itminanlık aradı,
Sorular zamansızdı,
Aradığınız anlatılamazdı.
Çok zordu,
Güneş o an zirve yapmıştı...
Su buharlaşmıştı...
Toprak kumuştu...
Başak boyun bükmüştü…
Siz mütereddittiniz.
Arkanıza bakmadan,
Kalbinize dalmadan,
Hissiyatı umursamadan,
Yüreğinize taş bastınız,
Durmadınız, hatırlattınız,
Acımadınız,
Gönül bağımı, o an koparttınız…