Acımadın Şiiri - Bayram Çinkil

ACIMADIN

Bir sevdâ yüzünden ne hâle düştüm!
Hal bana acıdı, sen acımadın.
Ayrılık şarâbın elinden içtim,
El bana acıdı, sen acımadın.

Günâhım ne idi, bir bilemedim;
Bu mâkus tâlihi mi silemedim,
Yönüm sana doğruydu, gelemedim..
Yol bana acıdı, sen acımadın.

Bir çeşme misâli ağladım durdum,
Ne bir yuva kurdum, ne oldu yurdum..
Geçen her günümü ben düne sordum,
Dün bana acıdı, sen acımadın.

Revâ mıdır bana bu ettiklerin?
Hangi kitap yazmıştır çektiklerim?
Yeter gülümü kırıp döktüklerin,
Gül bana acıdı, sen acımadın.

Bir kez olsun hal-hatırım sormadın,
Sevgiyi uyuttun, aşkı görmedin..
Ben akıldım, sen sözümde durmadın,
Söz bana acıdı, sen acımadın.

Bayram’ın çektiğin kimler bilecek?
Ömür biter, herkes bir gün ölecek..
Gönlüm sende, tenim yerde kalacak,
Yer bana acıdı, sen acımadın.