Bazen...
Annem bana bakar sezsizce ağlardı
Gözlerinden süzülen yaşlar
O tatlı yüzünden
Adeta bana bakardı
Oysa...
Ben annemin ağlamasını istemezdim
Onu ben içten içe severdim
Saçlarını kömüre benzetip
Dişlerinde inci gibi derdim
Annem...
Gülünce dünyalar benimdi
Oysa ben güzel annemi
Gül dalında açarken güldürür
Solmadan da üzüntülerini öldürürdüm
Annemin...
Mahsun sevimli bir çehresi
Baş köşedeydi odamda resmi
O gülleri açarken sevmişti
İlkerse gençliğini gül sevgisiyle geçirmişti
Saygılarımla 07,02,2007
İlker KesemenKayıt Tarihi : 7.2.2007 21:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!