Ne kadar içime otursa da,
Bazı şeyler hayatta...
Yaramaz bir çocuk gibi,
Geçip de hayatın karşına.
Şöyle demek içimden geliyor:
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
ama acıyor işte....
insan sanki ayna karşısında yüzünde ki yaraları görmezden gelir misali baksa da o çizgiler öyle oturuyor ki simaya.
Acıyor işte....
fakat yaramaz bir çocuğun penceresinden hayata bakmak ta bir savunma mekanizması işte, yada bir şahlanış, mücadele.
Kutluyorum Meltem hanım.....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta