Acıma Çığlık Düştü Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

İçime saplanan bir sancıdır, ruhuma dökülen
Kanatları gökkuşağı rerenginden olan
Hasretim
Gökkube altında paramparça
Beni çevreleyen bulutlardan
Kan damlıyor yedi koldan
Bir kere
Acıma çığlık düştü
Gönül
Al götür beni burdan
Götür
Yine umutsuzluklardayım
Heyhat
Mavi düşlerimin
İkliminde
Ne bir gelinciğim
Ne bir açelyam
Ne bir zambağım
Nede bir çınarım var
Benim yoksulluğumun
Gözyaşları içimde çağlarken
Dili destan
Sözü destan
İsyanımın sadece yüceliği var
Gönül
Yayılan ölüm haberi gibi
Çarçabuk
Al götür, al götür beni
Götür tan yerine
Bir bahar sabahını yanağına, doğacak güneşe
Dilleri, dinleri, renkleri ne olursa olsun çocuk gülüşlerine

Şu mor akşamların çığlığında, bir zaferin ayak sesleridir
Dipsiz uçurumları, zor geçitleri aşan
Tozu dumana katarak
Dörtnala şahlan
Uysal başlı yüreğimin
Mazlum ruhumun uyanışıdır
En saf haliyle
Ey yiğitlere mesken olan
Başı dumanlı
Eteği karlı
Ezber bozan
Sabır dağı
Gönül dağı
Dost dağı
Aklım karışsada
Uğruna başkoyduğum, özgürlük sevdam
Yorgun olan yollar, aydınlık yarınlara götürecek beni

Engin ovaları aşarak, sana gelmek istediğim ey sevdam
En kızıl zamanda, dilsiz ve karanlık Geceden süzülüp
Gelen güneş gibi
Şafağı
Kızıl bağlamış
Bir sabahın seherinide
Toprakta
Tohum gibi filizlenereken
Umut
Bende şahlanan
Hasret
Kardeşliğin, emeğin, özgürlüğün değeri
Çocukların aydınlık, berrak gülüşü, sevda çiçeğidir bende

Mehmet Çobanoğlu
28.12. 2021
İstanbul