Hayvanı boş ver, diyor şahsımdan dileniyor,
Diyorum, aç değilsin hâlâ ısrar ediyor…
Bize bozuluyormuş kafa göz girecekmiş,
Paramız olduğundan doyurmam gerekirmiş…
Dedim, hayvanlarım var inan zengin değilim,
Şahsımı bir tanısan belki senden fakirim…
Şimdi içime verdi onu doyuracağım,
Yarın olsun inşallah sözümde duracağım…
Bu zaten saflığımız üstelik alışkınız,
İpimiz ellerinde bu bizim yanlışımız…
(2015)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 23.1.2017 07:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!