Acım Dağlarımda Şiiri - Salih Bardakçı

Ve ben şimdi
Dağların eteklerinde paldır küldür
Güneş doğar gülüşüme
Kuş kanatları rüzgar ve sular gümbür gümbür
Artık unutulur
Terkedişin ateşten kalan küldür

Şimdi baharda
Çiçekler açmış bal dökülür
Seni tanısa yağmur ağlar hüngür hüngür
Sular sana yürür
Çiçekler yollarına dökülür

Kış gelir kapına
Ruhum beni sana götürür
Soğuktur dağlarımda sevdan
Üzerlerinde beyaz bir örtüdür
Bulutlar çekilir tan kızıllığında şafak sökülür

Hey can
Bak ezilmiş körpe bir işçi gibi
Seni görmek göğüs kafesinin altında
Küt küt diye Vurdukça heyecanla
Tertemiş şakağında bir damla tuz
Damarlarında akan kan sensiz susuz

Nereden baksan
Kar ve fırtına ovada dağda ve yamacında
Sokulur ısınmak için sana
Bir kırmızı kardelen arar dururum beyazda
Otlar var ara sıra fışkıran
Her yaprağında bin sevda
Don vurmuş Zulasında
Çıkınlanmış ayrılıklarda
Ustaca

Ah canım
Ateşini gönderdin bana
Bu soğuklarda küllendi umudumda
Çöl gibi susuz karda kışta
Eşkiya ilişmez varlığında
Pusu kurar yokluğunda
Namlunun ucundaki dumanda
Mermiler sol tarafımda
Terör dağımın yamacında
Nöbet tutan umutlarım varda

Hadi kalk koş bahara
Barışı getir şarkılarla
Halay çeksin ruhumda
Sol yanımdaki eşkiyada
Gez göz arpacıkla
Her nişan alışında
Hedefi tutturamasın artık
Ölmekten bıktım şu dağlarımda