Açılmadan yakılacak mektup

Gel seninle şu mektubu açalım,
Ne yazılmış ne çizilmiş görelim,
Eğer kötü şeyler yazılmış ise
Şu densizden hesabını soralım.

Zehirli dilinden neler dökülmüş,
Meğer koynumuza yılan sokulmuş,
O Çatal dilinden akıtmış zehri,
Kırmış gönülleri, sesler kısılmış.

Haksız ise bizde cevap yazalım,
Balyoz ile kafasını ezelim,
Açalım kalplerde ey olmaz yara,
Sui zanla gönülleri kıralım.

Kelimenin ağırını seçelim,
Kurşun gibi her tarafa saçalım,
O Kurşun nereye giderse gitsin,
Biz oturup keyfimize bakalım.

Veya şöyle mi desek

Savaşın galibi olmazmış derler,
Dil yarası çabuk eylenmez derler,
Riyakarlar alkış tutar güler yüzüne.
Arkadan kuyunu kazıp giderler.

Mutluluğu kıskananlar çok olur,
Kin nefretle saadetler yok olur,
Baş düşünce ayaklar bayram eder,
Düşersen dostların hemen yok olur,

İnsan hiç bindiği dalı keser mi?
Yürekten ‘CAN’ diyen dili üzer mi?
Köksüz ağaç ilk rüzgarda devrilir
Fırtınalar yüce dağı yıkar mı?

Ne hayalin kalır, ne de düşlerin,
Dinmez gözün yaşı, düşer dişlerin,
Tadı kalmaz yemeklerin aşların,
Gülmez yüzün hep ters gider işlerin.

Kaplan der nelerle olduk imtihan,
Ananı atanı rahmet ile an,
Dinle büyük sözü, bu dünya yalan,
Güzel bakan güzel görürmüş inan