Açılım Şiiri - Salih Yıldız

Çıkamadım içinden açılım denen şeyin
Çözen varsa bana da çözüversin a dostlar.
Acaba, adımıdır bölüşülecek peyin
Sezen varsa bunu da, seziversin a dostlar.

Bir asırdır kim mağdur, kimin hakkı yenilmiş
Kim cahil bırakılmış, kim tu-kaka denilmiş
Hatta başı kesilmiş, ensesine binilmiş
Akıl, izan şu kiri, süzüversin a dostlar.

Kimin başına çuval geçirilmiş denîce
Kime su diye şarap içirilmiş şenîce
Ayarlar kimin için kurulmuş ince, ince
Bilen varsa oyunu, bozuversin a dostlar.

Tatilim Pazar olmuş, harfim Latin martaval
Okus pokus yapmışlar, bakmışım aval, aval
Uyutmuşlar sürüyü, söyleyip ninni kaval
Merak eden dikkatle, geziversin a dostlar.

Cephede kazanmışız ama gerisi nerde?
Bir devletçik kurmuşuz halkına kendi perde
Çoğunluğu hep ezmiş feci düşürmüş derde
Gücü yeten üstünü, çiziversin a dostlar.

Tutulacak yanı yok neresini sayayım
Olumsuzlukları bir, bir satırlara yayayım
Hala uyuyan varsa, uyarayım ayayım
İsterse bütün dünya, kızıversin a dostlar.

Yapılan belki de bir ön alma haber salma
Son bir hamle kotarıp, az daha başta kalma
Devşirme uydularla, vatanımdan mal çalma
Uyanalım da artık sızıversin a dostlar.

Ehlisünnet ülkeler cümlesi cenderede
Dua ile halkları bekliyor pencerede
Yiğit, düştüğü yerden kalkarmış çok kerede
Durun! Türk yeni destan yazıversin a dostlar.

Asıl açılım bana, bana lazım diyorum
Şarktan garba Müslüman çok mağdur biliyorum
Rabbimden tez zamanda, kurtuluş diliyorum
Bilcümle düşmanları eziversin a dostlar…