Bir alo demek geldi içimden güzelim yavrularım
Sesimi duyurmak sesinizi duymak geldi içimden
Yalnızlığımı yalnızlığınızla paylaşmak istedim
Gurbet beni zorluyor alaca karanlık kuşağında
Affedin yavrularım yuvanızda gurbetçi oldunuz
Kendimle birlikte sizleri de yalnızlığa terk ettim
Açın ellerinizi dua edin,ki dinsin acınız
Benim cesur yürekli boynu bükük güzel şirinlerim
Küçük kalbinize dünyanın acısını sığdırdınız
Minik yüreğiniz,le bütün acıları yutkundunuz
Beni teselli edip buralara kadar yolladınız
Üzülmiyeyim diye bana baba iyiyiz dediniz.
Ben çekemiyorum siz nasıl çekeceksiniz gurbeti
Yok, yok bir hakkım kahredip de sizleri böyle üzmeye
Yok, yok hiçbir hakkım kalbinizi kırık dökük etmeye
Kaderin cilvesiyle hayatınızı hiçe saymaya.
Üzüntüler,kederler,hüzünleri geride bırakın
Geçmişin defterini kapatın açılmamacasına
Bakın geleceğin parlaklığına yeni ufuklara
Küçük kalbinize dünyanın acısını sığdırdınız
YAZAN VE DERLEYEN
MAHMUT ŞİMŞEK
ADIYAMAN
Kayıt Tarihi : 14.10.2005 16:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
doğdum doğalı kendimi hep gurbet ellerde yaşıyor buldum küçük yaşta annemi babamı kaybettim kendi ayaklarımın üstünde durabilmem için yabancı olduğum başka illerde calışmam gerekti zaman geldi askere gittim askerden döndükten iki yıl sonra evlendim bana yine gurbet görundü zaman içerisinde rabbim bana dört tane koklamaya bile kıyamadığım gül verdi onlara babalık yapmaya çalıştım fakat yılda bir kaç kez görebiliyordum şiirdede belirttiğim gibi ben onlara hasret onlar bana hasret olarak yaşamaya çalıştığımız bir dönemde yazmıştım saygılar.

TÜM YORUMLAR (1)