Acılı Rodoplar Şiiri - Ibrahim Kenar

Seni götüren bu göç yollarına yollara kin tutamam..
Seni getirecek olan da onlar,o yollar sevdiğim..
Vuslatlara ve ayrılıklara gebe yollar.
Sen de diri tutmalısın gözlerini ki
Rodoplar gibi yiğit olsun sevdamız…
Yollar misali, uzadıkça uzamalı aşk gülünün tomurcuğu…
Şimdilik yurtsuz düşlerle dişleyip zamanı,
Kavuşmak için en büyük parçaları koparmalıyız ondan!
Üşüdüğümüzü, hasretimizi yıldızlara öykünüp diyetini hayattan almalıyız…
Dahası, ırmaklar aynasında kırık kalmamalı tebessümümüz!
Ortada büyük bir 'biz' var,
Sensiz bensiz; sende ve bende her şey noksan biliyorum
Ama yaraları gizli kanatma zamanıdır sevdam..
Akacaksa da ille, yaralardan kan,
Senden bana benden sana akmalıdır!
Çünkü bizden ötesi acılı Rodoplardır;
Derdini,halkını beş kola bölmüş..
Ve beş kolda asi sayılmış,kendi yarasında sürgün..
Sınırlarla bölünmüş yine de durmamıştır,
Sevdasına,halkına hasrettir..
Biz’den ötesi acılı Rodoplardır.