Acili Hisler Şiiri - Hüseyin Arslan 3

Bu gün de acılı hislerle döndüm eve
Sen yoktun, gelipte kapıyı açmadın yine
Boynum büküldü,
Anahtarlar elimde
Zile basıp kapıyı açmanı bekledim
Her zaman ki gibi gülümsemelerinle
… ve sessizce!
Ama bir türlü açmadın kapıyı nedense!
Kalakaldım donmuş gibi kapının önünde
Seni düşünürken girmeden içeri
çıkarırken ayakkabılarımı ve hırkamı
Yaşadım, yaşadım bin kez aynı dramı
Acılı hisler vuruyor yüreğimde!
Gözyaşalarını silme diye!
İhtiyaç duymuyorum silmek için onları bir mendile
Daha ne kadar sürecek bu böyle
Yine her zaman ki gibi çıkıpta gelsene
Gülümseye gülümseye
Seni bekliyorum her zaman ki yerde!
Anahtarları ise bıraktım zaten senin gönlünde!
Kapattım kapıyı acılı hislerle
Yine çok beklettin beni bir başıma
Sensizliğin hissleriyle!

Hüseyin Arslan - 31.12.2019

Biliyorum, gönüllü gitmediğini, bazen iki tarafta istemez ayrılmayı, ama ölüm ayırırsa acı ağır olur ayrılıkta. Seni sevdigimi bilmelisin bu da benim ödülüm olsun Bir Tanem!
Çok, ama çok acılı bir yıl oldu benim icin 2019 yılı.