Acılı Azap Şiiri - Ali Akça

Yüreklendim gecenin sabrı ile baş başa
Taşpudra mermerlerde acılı azap tattım
Uzun menzilden geldim dağları aşa aşa
Tutuşsun diye ruhum aşk ateşine attım

İrkilip uyanınca kurtuldum kıskacından
Yıldızlar ürkmüşlerdi ihanete bakmaya
Ay donuk sarı beniz, gizlendi utancından
Hazırdı tüm bulutlar ruhlarından akmaya

Ekşi erik tadında, gidişler hep zamansız
Mecrası değişince boğdu karanlık seni
kekremsi tat kaldı, öfkelerden amansız
Şımartarak öldürdün o sararmış buseni

Göçebe gündüzlere şimdi nispet olsun
Aşka yükseliyorum hasret dolu gecede
esrarlı peri kızı gelip sesimi duysun
Eritsin aşkla beni amansız derecede

Dokunur teni ayın mor renkli bulutlara
Sevgiler tazelenir can sarılır kollara
syırılır öfkesinden tazecik umutlara
Atılır insanoğlu ufku sonsuz yollara

Hayat oyun, eğlence, gereksizce övünme
Bir hiçliği doldurur pınarlardan akan ses
Mala, evlata kanıp keşkelerle dövünme
Kor ateşlere düşse insan gülde bir prens