Acılı Adam Şiiri - Halil Pesen

Hep kaybeden bir adam vardı
Akılsızlığının gelmedi ardı
Lokmayı küçük.sözü büyük sardı
İncindi, kendi iç yandı
Leke kondurmam dedi,her yanını lekeler sardı.

Bu namustur,filiz verir dal verir
Oğul oğul petek petek bal verir
Bir bakarsın çifte verir,nal verir
Can bu ya,bir anda alı verir.

Umut diye büyüttüğün,umutsuzluk yayar
Bir anda durur akmaz olur yıllarca akan pınar
Yıkılır birden tüm umutlar,
Ne sen bahtiyar ne o bahtiyar

İcat edenler telefonu
Düşünmediler mi eni konu
Felç eder tüm duyguları açınca butonu
Bu işin elbette ki yoktur sonu.
İnanın hem kul hem de Hak nazarındayım
Lokma lokma edilmiş, dilim dilim doğranmış bir durumdayım
Ezilip,büzülüp,saklandığım çukurdayım
Merak etmeyin canlar hepiniz için alev alev yanmaktayım