Nasılsa bulacak bir yerde
nasılsa çalacak kapını bir gün
acelesi yok ölümün
acelesi olan yaşam
kayıp gidiyor çünkü avuçlarından
an be an…
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Madem ki yaşıyorsun, hiç doymayacaksın..Ya da öğlen yemek yiyeceksin, o an doyacaksın, akşam yine acıkacaksın..Toplamında, ölüme giderken öğününü atlamışsan, aç öleceksin...İşte, yaşamda duygular bu kadar nankör..Saygılar
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta