Acılarla Yoğruldum
Acılarla yoğruldum ben,
Bir zamanlar çocukluğum vardı, sevinçlerim,
Ama şimdi yalnızlığın içinde kaybolmuşum,
Bensizlik, her şeyin yerine geçmiş.
Çocukken gözlerimde bir parıltı,
Sevinçlerle dolu bir dünya vardı,
Ama zamanla acılar sarardı her köşeyi,
Ve şimdi, koskoca bir yalnızlıkla yüzleşiyorum.
Geçmişteki umutlar, şimdiki boşluklar,
Her anı, her hatıra, içimde bir yara,
Büyüdüm, ama ne kadar büyüyebilirim ki,
Acıların yükü altında, yalnız bir hayat sürüyorum.
Bir zamanlar çocukluğumun neşesi vardı,
Ama şimdi, sevinçlerin yerini boşluk aldı,
Koskoca bir bensizlik, içimi kapladı,
Ve ben, bu yalnızlık içinde kaybolmuşum.
Nilgun Şirin 2
Kayıt Tarihi : 21.10.2024 04:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nilgun Şirin 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/10/21/acilarla-yogruldum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!