Acılarla Şekillenmiş Zaman

İlk baharımdın ve son
düştün avuçlarımdan
yara bere içinde düşlerim.
Kokun sinmiş her dalın
sıkıntısına örtünüyorum,
sana akan
ıslağına sabahlıyorum döşeğimin.
Bağrım üşüyor,yanıyor sırtım
med-cezir gülüşlerimde
kor-kar hesaplaşması.
Dizelerime
öyküsünü yazıyorum kaçışlarımın
hınca belenmiş.
Pusulamı yitirdiğim saatlerde
hasretini yudumluyorum
eşikteki çatlaktan sızan.
Suskunluğum kimsesiz hüznüme
içimin aynasına ağlayan;
dönde bak!
dönde bak
bizden yana acılarla şekillenmiş zaman.