Acılarla reşit oluyorum...

Ben çok küçükken başlamıştım seni hayal etmeye
Ta o zamanlarda yemin etmiştim seni bu denli çok sevmeye
Aklım çarpma işlemine ermezken bile
Ben hep senin resmini çizmeye çalışırdım buğulu camlara küçücük ellerimle

Ben en iyi arkadaşımdan öğrendim yalanı,yalan söylemeyi
Ben küçükken bilmezdim bilmezdim böyle küfrü,küfretmeyi
Korkardım yalnız gezmekten bilhassa geceleri
Şimdi nedense sever oldum sensiz uzun geceleri

Ben ıslık çalmayı dayımdan öğrendim güzelim
Sırf onu kıskandığım için başladım saçlarımı geriye taramaya
Sekiz yaşında arkadaşım boğulduğunda başladım hayatı tanımaya
Baktım da kendimi tanıyamadım dünyaya geleli tam on sekiz yıl,on sekiz sene olmuşta

Ben sırf gırgırına ağlardım küçükken bir arkadaşım ağlayınca
Sırf gırgırına elma çalardım elin bahçesinden arkadaşlara uyunca
Ve sırf gırgırına duygulanırdım Türk filmlerinde acıklı sahneler olunca
Belki sevinçten uçarım sanardım seni bir gün bulunca

Herkes camide Allah'ım günahlarım affolsun diye dua ederken
Ben Allah'a yalvarırdım 'seni bulayım,seni bulayım' diye
Ciddi olurdum babamın yanında sadece benimle gurur duysun diye
Annemden aldığım oyuncak bir arabaydı aldığım ilk hediye
Sana kendimi hediye etmeyi hayal ederdim hep
Belki en çok sevdiğin biriciğin olurum diye

Ben senden öğrenmek isterdim sevilmeyi,sevmeyi
Ben senden öğrenmek isterdim ıssız bir kumsalda sabaha dek sevişmeyi
Ben beceremem öyle yoldan geçen her kızla kesişip gülüşmeyi
Gülüşlerim sana olsun isterdim hep
Sana da öğretmek isterdim gülmeyi

Bir sabah seni buldum sabah erkenden
Biri bana göz kırptı belki sen belki de bir hayal bilinmezden
Şükürler olsun seni buldum,seni buldum derken
O an kendimi kaybetmişim ah bir bulsam ah bir bulabilsem

Ben küçükken marifet sanardım bir kıza seni seviyorum demeyi
Buydu sana seni seviyorum dediğimde kasılmamın tek nedeni
Sen anlayamadın,anlayamazdın gözlerimdeki sevinci
Tam on sekiz yıl beklemiştim de yıktın beni sattın beni

Sen de beni sevsen ne olurdu çalmasaydın benden beni
Sarılsaydın boynuma duyduğunda sana seni seviyorum dediğimi
Yirmi bir ekim salıydı hatırlar mısın?
Sen,ben bir de umutlarım vardı
O kadar çok beklemiştim ki seni yıkmasaydın ne vardı

Ben hiç içki içmedim bilir misin güzelim ama nasılsa sarhoş olurum sen aklıma düşünce
Ben hiç uyuşturucu kullanmadım güzelim ama nasılsa kendimden geçerim seni hayal edince
Ve ben hiç öpüşmedim güzelim gecenin karanlığında hiç kimseyle
Ama nasılsa zevkten bir hoş olurum gözlerini görünce
Ölümü bile severim sanardım sen peşimden gelince

Ben senden sonra başladım Orhan Gencebay'a baba demeye
Ben senden sonra başladım jileti koynuma alıp kollarımda gezdirmeye
Sanma ki bu ilk isyanım bu acı kadere
Bu döktüğüm damlalar ilk değil zavallı yüreğime,

Ben bu gecelerde duydum sarhoş naralarını
Ben bu gecelerde gördüm kimlerin bir şişe şarap için kendini sattığını
Ağlayan çocukları gördüm sen bilmezsin ayakları çıplak üşüyen sokak çocuklarını
İşte ben hep seni ararım böyle kaybettiğim yerlerde
Sen mışıl mışıl uyurken ben bir şehri dört dolanırım
İcabında bağırım çağırırım tıpkı deliler gibi
İcabında oturur ağlarım tıpkı çocuklar gibi
İcabında her yere seni seviyorum yazarım
Ama sen hiç okumazsın
Sana kendimi anlatırım günlerdir ama sen hiç duymazsın

Belki bulurum sandım seni bu gecelerden birinde ırmak kenarında otururken
Belki silersin sandım gözlerimi bir köşe başında sessiz sessiz ağlarken
Belki sorarsın sandım hepsini teker teker içime gömerken
Ama sen ne sordun ne sevdin
Sen bir aşkı istemedin

İçimden hep sana kahpe demek gelir güzelim bilir misin?
Kahpelerin en kahpesi
Sırf hayallerimi yıktın diye
Ama diyemem
Kahpeler kötü olur bence
Sen asla kötü olamazsın
Sen kahpe değilsin
Hayat kahpe değil
Söyle bana bu meşhur kahpe kim?
Asın beni
Beni öldürün daha ne isterim
Kahpeyi kahpeliği bilmem ama
Suçlu ben
Suçlu benim
Suçlu ben ve zavallı yüreğim..

20 Nisan 1998